Zbór w Sielcu

Historia miejscowości wiąże się przede wszystkim z historią zboru ewangelicko-reformowanego. Budynek zboru stanowi od 1980 r. kaplicę parafii rzymsko – katolickiej w Koniemłotach. Zbór stoi około 100 metrów od szosy Staszów – Stopnica, przy drodze do Stefanówka.
Zbudowano go pod koniec XVIII wieku, na miejscu wcześniejszego drewnianego budynku. Nawa ma kształt prostokątny, prezbiterium węższe, zamknięte z zewnątrz wielobocznie, wewnątrz półkoliste.
W zewnętrzne ściany kościoła wmurowano dwie tablice. Jedna z nich, ponad wejściem, poświęcona jest Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej, druga zaś pamięci poczmagistra Rossa - stanowi ona ciekawy zabytek polskiej poezji epitafijnej.
Dach prezbiterium i nawy dwuspadowy. Sielec w czasach Czartoryskich stał się czołowym ośrodkiem wyznania ewangelickiego w Małopolsce. Odbywały się w nim najważniejsze uroczystości, m.in. w 1777 r. uroczysty synod unijny. Dobra prosperita wyznania ewangelickiego na ziemiach staszowskich związana była z dużą ilością ewangelickich rzemieślników niemieckich sprowadzonych przez Czartoryskich oraz Potockiego, który osadził niemieckich kolonistów w Oględowie i Niemścicach. Zbór zakończył funkcjonowanie w 1944 roku.